A: ขอเรียนถามค่ะ อาจารย์ คือปีที่แล้วหนูเคยเข้าcourse ปฎิบัติแนวเคลื่อนไหว 1อาทิตย์ค่ะ
เมื่อวันหลังๆที่ยกมือ 16 จังหวะ มันจะรู้สึกว่ามีจังหวะที่ว่าง สลับอยู่กับ ที่รู้สึกว่ามือเคลื่อนเป็นจังหวะสม่ำเสมอ
จังหวะว่างที่รู้สึกนี่
ใช่ที่อาจารย์เรียกว่าปกติไหมค่ะ?
แล้วตอนนี้ไ่ม่ได้ฝึกนานแล้ว
ลองมาทำ 16 จังหวะดูใหม่ ก็ไม่ชัดเท่าเดิม
บางครั้งก็หาไม่เจอค่ะ (ใจมันแอบไปหาค่ะ)
Camouflage: สภาพปกติ
เป็นสภาวะที่ไม่ขึ้นไม่ลง
ไม่บวกไม่ลบครับ
ถ้าจะเรียกว่าว่าง ก็จะเป็นว่างในแง่ของ
ขณะนั้นๆ กำลังว่างจากกิเลสครับ
เป็นสภาพไร้ราคะ ไร้โทสะ ไร้โมหะ
แต่เราก็แค่รู้จักครับ ไม่ได้จะเอามันไว้
มันปรากฏออกมาก็แค่รู้จัก
แล้วก็ผ่านไปครับ
แต่อย่าไปหาครับ
นั่นเป็นตัณหา เป็นอัตตา
ทำหน้าที่เคลื่อนไป รู้เนื้อรู้ตัวไป
พ้นออกจากโลกของความคิดปรุงแต่ง
แล้วมันก็ปราฏตัวออกมาให้รู้จักได้เองครับ
A: “ทำหน้าที่เคลื่อนไป รู้เนื้อรู้ตัวไป พ้นออกจากโลกของความคิดปรุงแต่ง”
จะว่าง่ายก็ง่าย จะว่ายากก็ยากนะคะ
เวลาเริ่มปฏิบัติตามแนวของอาจารย์แล้วในชีวิตประจำวัน ถ้าระลึกได้
มันจะรู้สึก sensitive ทางกายและประสาทสัมผัสต่างๆมากขึ้น
ถูกไหมค่ะ อาจารย์?
Camouflage: ครับ จะไวมากขึ้น
เรียกว่า อิริยาบถย่อย เล็กน้อย ก็ระลึกรู้ได้ไวขึ้นครับ
A: ส่วนความรู้สึกทางใจนี่
มักไม่ทันความคิดค่ะ
อย่างน้อยก็เจ้าความคิดที่พยาม define ว่ามันคืออะไร….
Camouflage: ไม่ต้อง”พยายาม”รู้ทันความคิดให้ได้ครับ
ให้รู้ปัจจุบันธรรมครับ
ระลึกขึ้นมาได้ตอนไหน
ก็รู้ตามเป็นจริงตอนนั้นครับ
เดี๋ยวมันก็สั้นเข้ามา
จนรู้ทันจิตที่ไหลไปคิดได้เองครับ
#ค่อยเป็นค่อยไปครับ
ส่วนการไป define (ให้ค่าให้ความหมาย) ว่ามันเป็นอะไรๆ ก็เป็นอนุสัยของจิตที่ชอบทำแบบนั้น
#เราก็แค่รู้ทันครับ
สุดท้ายมันจะหดสั้นเข้า #จนรู้แค่อาการปรมัตถธรรมครับ คือ รู้สึกถึงแค่”อาการ” ในขณะนั้นๆ
เราปฏิบัติไปเรื่อยๆ #มันจะพัฒนาไปเองครับ ขอแค่เข้าใจแนวทางการปฏิบัติที่ถูกต้อง
นักปฏิบัติบางส่วน ไม่เข้าใจ #ก็มัวแต่ไปอยู่กับสมมติ
อยู่กับ อารมณ์บ้าง นิมิตบ้าง
บางทีก็เป็น รูปทรง เป็นภาพ หรือเป็นแสง เดี๋ยวเล็กบ้าง ใหญ่บ้าง
เหล่านี้คือ #ไปไม่ถึง ปรมัตถธรรม ครับ
A: กราบขอบพระคุณที่ชี้แนวทางค่ะ อาจารย์