คนทั่วไปพยายามทำทุกอย่าง ไม่ว่า เรียนหนังสือ ทำงาน หาเงิน สะสมเงิน สร้างอนาคต ดูแลร่างกาย และอาหารการกินให้ดี เพื่อให้ชีวิตมีความแน่นอน มีความมั่นคงปลอดภัยที่สุดเท่าที่เราจะทำได้
เหล่านี้เป็นเรื่องทั่วไปของคนในโลกที่พยายามทำแบบนั้นอยู่เสมอมา
ความต้องการมีชีวิตเช่นนั้นเป็นความพยายามของคนที่ยังไม่เข้าใจธรรมะ
ส่วนคนที่เข้าใจธรรมะ แม้ว่าจะทำสิ่งเดียวกันข้างต้น แต่เป้าหมายทางใจนั้นต่างกัน เขาเหล่านั้นไม่ได้ทำไปเพื่อความมั่นคงใดๆ
เพราะเขาเหล่านั้นรู้ว่า ไม่มีอะไรแน่ ความมั่นคงไม่ได้มีอยู่จริง
จนกว่าเราจะได้ลงมือปฏิบัติธรรม ให้สมควรแก่ธรรมนั้น เราจะถึงซึ่งความมั่นคงที่แท้จริง
ดังนั้นหากเรามัวเสียเวลาไปไขว่คว้าหาความมั่นคงทางโลก เราจะพลาดโอกาสที่จะรู้จักความมั่นคงที่แท้จริงของชีวิต
.
.
.
หลวงพ่อชา ท่านสั่งสอนลูกศิษย์ของท่านเสมอว่า ไม่แน่
คือไม่มีอะไรที่มันแน่นอนหรอก อย่าไปคาดหวังอะไรลมๆแล้งๆ แบบนั้น
ความแน่นอน คือความไม่แน่นอน
ความไม่แน่นอน คือ ความแน่นอน
พวกเราอยากจะหาความแน่นอนของชีวิต
เรียกอีกอย่าง คือความปลอดภัยของชีวิต
หรือเรียกภาษาโลกๆว่า มีความมั่นคงของชีวิต
เรากำลังหาสิ่งที่ไม่มีอยู่จริง
เพราะอะไรๆ ใดๆ ในโลก ล้วนตกอยู่ภายใต้กฏไตรลักษณ์ คือ
มันเปลี่ยนแปลง
มันไม่เที่ยง…แปรปรวน
มันเป็นไปตามเหตุปัจจัย
ไม่มีคน ไม่มีใคร
.
.
.
ดังนั้นหากเราต้องการได้รับความแน่นอน หรือความมั่นคงของชีวิตอย่างแท้จริง
เราต้องรู้จักที่จะเรียนรู้ จนเข้าใจแจ่มแจ้ง ในความไม่แน่ของชีวิต ให้จงได้
ไม่ใช่มัวไปเรียนรู้ที่จะทำ สิ่งที่ไม่แน่ทั้งหลาย ให้กลับกลายเป็น “แน่” ขึ้นมา
เพราะความจริงคือมัน ไม่มีอะไรแน่…
Camouflage