กระบวนการเข้าใจความเคลื่อนไหวทั้งหมดที่กำลังเกิดขึ้นในชีวิต คือ การปฏิบัติธรรม
และเราต้องใช้สติ สมาธิ และความเฉียบแหลมทางปัญญาที่จะเข้าใจกระบวนการทั้งหมดของชีวิตนี้
มันเป็นความใส่ใจอย่างสูงสุดต่อชีวิตนี้
มันเป็นความมีสติอย่างยิ่งต่อชีวิตนี้
มันเป็นภาวะแห่งการรู้สึกตัวอย่างสมบูรณ์ต่อชีวิตนี้
มันเป็นความไม่หลงที่แท้จริงต่อชีวิตนี้
เมื่อเราเข้าใจว่าอะไรคือการปฏิบัติธรรม เราจะเข้าใจวิธีปฏิบัติธรรมทั้งหมดอย่างสมบูรณ์ อย่างเป็นองค์รวม อย่างกว้างขวาง
เมื่อเราพูดถึงคำว่ารู้สึกตัว มันจะครอบคลุมความเป็นทั้งหมดของชีวิตนี้
เมื่อเราพูดถึงคำว่าสติ เราจะเข้าใจว่ามันคือเป็นความเป็นทั้งหมดของชีวิตนี้
มันไม่ใช่จุดเล็กๆ จุดเดียวเหมือนที่เราเข้าใจ
มันไม่ใช่เรื่องที่เราจะเลือกทำเพียงอย่างเดียว และเราก็หลงเรียกว่านี่คือการปฏิบัติธรรม
การปฏิบัติธรรมนั้นไม่ใช่การเลือกทำอะไรทีละอย่างสองอย่างไปเรื่อยๆ ทีละขั้น เป็นขั้นเป็นตอน
เราต้องเข้าใจความเป็นทั้งหมดของชีวิตนี้ แล้วกระบวนการที่เรียกว่าวิธีปฏิบัติ มันจะเป็นทั้งหมดของชีวิตนี้เช่นกัน มันไม่สามารถแยกเป็นอีกอย่างนึงที่เราจะทำ
เราต้องเข้าใจความขับดันและบีบคั้นในทุกขณะของชีวิต อะไรคือรากลึกที่สุดที่กำลังขับดันเราอยู่ มันคืออะไร…เราต้องรู้
แล้วรากลึกนั้นมันจริงไหม
มันเป็นสิ่งที่เชื่อถือได้ไหม
มันมีเหตุผลเพียงพอที่เราจะถูกขับดันตามนั้นได้ไหม
มันมีแก่นสารพอไหมที่จะเป็นรากฐานของการขับดันนั้น
หรือแท้จริง มันถูกโยงด้วยอีกความคิดนึงเฉยๆ มันถูกโยงด้วยอีกความเชื่อนึงเฉยๆ
แล้วความคิดหรือความเชื่อนั้นคืออะไร…เรารู้ไหม
มันเกิดขึ้นได้ยังไง…เรารู้ไหม
มันจริงหรือเปล่า…เรารู้ไหม
สิ่งเหล่านี้ไม่มีพระเจ้าที่ไหนจะมารู้แทนเราได้ มันลึกซึ้ง ลึกลับ แอบซ่อนอยู่ เราแค่ต้องใช้ความใส่ใจอย่างเต็มกำลังกับความแจ่มแจ้งในชีวิตนี้
และเมื่อเราแจ่มแจ้งกับชีวิตนี้ เราจะแจ่มแจ้งในอริยสัจ 4 แจ่มแจ้งในกองทุกข์
ถ้าเรายังไม่เข้าใจ และเรายังแยกการปฏิบัติธรรมออกจากชีวิตนี้ หรือว่าเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่เราจะทำ นั่นแปลว่าเราไม่เข้าใจว่าการปฏิบัติธรรมคืออะไร
การปฏิบัติธรรมนั้นอาศัยความซื่อสัตย์ อย่างยิ่งกับตัวเอง รู้ส่วนผสมทั้งหมดของจิตใจในขณะนั้น มันประกอบด้วยอะไรบ้าง ส่วนกุศลก็มี อกุศลก็มี แอบซ่อนความชั่วร้ายก็มี
เราจะทำเรื่องๆนึง จะพูดเรื่องๆนึง เรารู้ส่วนผสมของจิตใจในขณะนั้นอย่างแท้จริงไหม
ถ้าเราไม่รู้ เราจะพูดและทำสิ่งเหล่านั้นไปด้วยความหลง และเราจะทำสิ่งเหล่านั้นมากเกินไป หรือไม่ก็น้อยเกินไป มันไม่เคยพอดีเลย
แม้ว่าขณะที่เรากำลังทำอยู่ กำลังพูดอยู่ เราบอกว่าเรามีสติ กำลังรู้ว่ากำลังพูดอะไร กำลังทำอะไร เรากำลังรู้สึกตัวอยู่ด้วย ทั้งหมดนั้นคือความหลง
เพราะแท้จริงเรายังไม่มีความกระจ่างชัดต่อขณะนี้ของชีวิต ว่ามันมีส่วนผสมอะไรบ้าง
กระบวนการเข้าใจชีวิตนี้อย่างแท้จริง ใช้ความเพียร…ความเพียรใช้ที่นี่ ใช้ความอุตสาหะ ใช้เวลา
Camouflage
29-08-2564
ฟังธรรม :
https://youtu.be/1RysyXcouAA
ดาวน์โหลด mp3 :
https://mcdn.podbean.com/mf/download/7fgct8/272.mp3
www.camouflagetalk.com
