267.กะลาแลนด์…ครอบงำ

267.กะลาแลนด์…ครอบงำ
 
การปฏิบัติธรรมนั้นคืออิสรภาพ ไม่ใช่การถูกครอบงำด้วยทฤษฎีหรือแนวคิดใดๆ
 
ทุกวันนี้เราพยายามปฏิบัติธรรมเพราะเราต้องการความอิสระ ความหลุดพ้น แต่ให้เราพิจารณาให้ดีว่าทุกวันนี้ คำว่าปฏิบัติธรรมนั้นเป็นอิสรภาพ หรือเป็นความครอบงำกันแน่
 
การปฏิบัติธรรมที่แท้จริงนั้น พ้นไปจากทุกรูปแบบของความครอบงำ
 
เรากำลังถูกครอบงำด้วยไอเดียอะไรบางอย่างไหม
เรากำลังถูกครอบงำด้วยทิศทางอะไรบางอย่างไหม
เรากำลังถูกครอบงำด้วยแนวคิด ที่เรียกว่าวิธีปฏิบัติธรรมไหม
 
อิสรภาพนั้น คือการหลุดพ้นจากความครอบงำ แต่ทุกวันนี้เราปฏิบัติธรรมอยู่ภายใต้ความครอบงำ เราพยายามปฏิบัติธรรมเพื่อการหลุดพ้น แต่เราไม่รู้จักความครอบงำ
.
เราไม่รู้จักโครงสร้างของชีวิตเลย เราไม่รู้เรื่องของตัวเองเลย
 
ทุกวันนี้นักปฏิบัติธรรมเราสนใจสภาวธรรมมาก จนเราไม่สนใจชีวิตจริงๆ ใครเล่าสภาวะอะไร เราก็ตื่นเต้น โอ้…ปฏิบัติดี แต่เราไม่รู้จักชีวิตเราเลย
 
เรารู้ไหมว่าเราถูกครอบงำอยู่…ไม่รู้
เรารู้แต่ว่าเรากำลังปฏิบัติธรรมอยู่
เรารู้แต่ว่าเรากำลังพยายามอยู่ เรากำลังเพียรอยู่
เราอยากได้นั่นอยากได้นี่
เราอยากสำเร็จอย่างนั้นอยากสำเร็จอย่างนี้ ภายใต้กะลาใบใหม่ที่เรียกว่า การปฏิบัติธรรม
 
เราเปลี่ยนจากกะลาสีดำเป็นกะลาสีขาว
 
จริงไหมว่าเราปฏิบัติธรรม หรือใช้ชีวิตภายใต้แนวคิด ทฤษฎีบางอย่าง
 
แนวคิดในวิธีปฏิบัติธรรม เช่น ต้องทำแบบนี้ถึงจะถูก ต้องปฏิบัติแบบนี้เท่านั้นถึงจะถูก ต้องเป็นวิธีแบบนี้ถึงจะถูก ผมไม่ได้บอกว่าวิธีที่เรากำลังเชื่ออยู่ถูกหรือผิดนะ
 
แต่ในขณะแห่งอิสรภาพนั้น
มันไม่สามารถจะมีไอเดียแบบนั้นได้
มันไม่สามารถจะมีความครอบงำของไอเดีย หรือวิธี หรือแนวคิดนั้นๆ ได้
 
ในคำสอนจิตคือพุทธะ ท่านบอกว่า “เพียงแค่พ้นจากความปรุงแต่งทั้งปวง เราทุกคนจะประสบความสำเร็จทุกอย่าง”
 
ขณะที่พ้นจากความปรุงแต่งทั้งปวงนั้น พ้นจากไอเดียที่กำกับว่าเรากำลังพ้นจากความปรุงแต่งทั้งปวง
 
ผมถึงบอกว่าในการปฏิบัติธรรมนั้น ไม่มีใครปฏิบัติธรรม มันมีไม่ได้ เพราะถ้ามันมี นั่นคือความครอบงำ นั่นคือแนวคิด นั่นคือกะลาสีขาว
 
เราเปลี่ยนจากคนที่อยู่ในโลก มาเป็นคนที่ชื่อว่านักปฏิบัติธรรมเฉยๆ เราอยู่ในโครงสร้างเดิม โครงสร้างของความครอบงำ
 
เราไม่เคยรู้จักชีวิตจริงๆ เรามีแต่คำว่า ต้องทำแบบนี้ถึงจะถูก ชีวิตของเรามีแต่คำว่าต้อง ต้อง ต้อง
 
คำว่าต้องนั้นคือทิศทาง คือแนวคิด คือความครอบงำ
 
ถ้าไม่ต้องแล้วทำไง? ตามไปเลยมั้ย?
ตามนั้นคือแนวคิดของใครสักคนกำลังได้รับอะไร
 
แต่การปฏิบัติธรรมนั้นคือ การรู้จักชีวิตนี้จริงๆ รู้จักมัน แค่รู้จักมันเฉยๆ ไม่มีต้อง ไม่มีตาม ไม่มีอะไรครอบงำทั้งนั้น
 
สัมผัสมันจริงๆ ด้วยตัวเราเอง
 
มันยากตรงไหน? มันยากเพราะเรามองข้ามชีวิตจริงๆ แล้วไปหาวิธีที่จะปฏิบัติธรรม!
.
 
ทุกคนรู้จักว่า ธรรมะคือธรรมดา ธรรมชาติ แต่เราไม่เคยธรรมดากับมันเลย
 
ทำไมเราเลือกหาวิธีปฏิบัติธรรม?
 
เพราะจริงๆ เราไม่ต้องการความธรรมดา เราต้องการของพิเศษ เราต้องการอะไรที่พิเศษกว่าชีวิตจริงๆ ที่มันเป็นอยู่นี้
 
เราเข้าใจธรรมดาไม่ได้ ทำไม? มันธรรมดาไป
 
เราลืมว่ามันคือความธรรมดา ความธรรมดานั้นแปลอีกอย่างหนึ่งที่ง่ายๆ คือ
…ชีวิตที่เป็นปกติ
…ชีวิตที่หยุด
…ชีวิตที่หมดความดิ้นรน
…ชีวิตที่ลืมเรื่องของตัวเองไปบ้าง
. ชีวิตที่ลืมเรื่องของตัวเองว่าจะได้อะไร หรือเสียอะไรไปบ้าง
 
นี่เรียก ธรรมดา
 
ชีวิตแบบนั้นต้องปฏิบัติอะไรไหม?
หรือมันมีอยู่แล้ว?
 
เราฟังครูบาอาจารย์พูดเรื่องปัจจุบัน… อิสรภาพเกิดขึ้นได้ตั้งแต่ที่นี่ เดี๋ยวนี้
 
ท่านบอกว่าตั้งแต่ที่นี่ เดี๋ยวนี้ มีใครต้องปฏิบัติอะไรไหม เพื่อจะไปถึงที่นี่ เพื่อจะไปถึงอิสรภาพ
 
ความธรรมดาคือสิ่งที่กำลังปรากฏอยู่ในขณะนี้…เป็นอย่างนี้
 
ผมต้องถามหลายครั้งว่ามีใครต้องพยายามจะรู้สึกไหม? หรือมันรู้อยู่แล้วว่าขณะนี้มันเป็นยังไงอยู่ มันอาศัยความพยายามไหม?
 
เราจะค้นพบชีวิตจริงๆ นั้นยังไง?
เราต้องพ้นจากทุกกะลาไปก่อน
.
 
เรายังคงอยู่ในไอเดีย แม้แต่เล็กน้อยที่เหลืออยู่ก็คือ เรามีส่วนช่วยให้ความหลุดพ้นนั้นเกิดขึ้นได้
 
เราจึงแอบพยายามช่วยอยู่ตลอด ช่วยปรับ ช่วยดู ช่วยรู้ ช่วยเพิ่มนั่น ช่วยลดนี่ เราเป็นผู้ช่วยตลอด แต่เราบอกว่าเราไม่ได้ทำอะไร
 
เราไม่เคยตระหนักชัดลงไปอย่างแท้จริงว่า ตัวปัญหาที่ทำให้ทุกข์ที่สุดก็คือ เรา
 
เราลองไปดูประวัติการปฏิบัติธรรมของเราเอง จริงไหมที่มันเป็นอย่างที่ผมพูด และมันก็ยังหลงเหลืออยู่จนถึงวันนี้ เราไม่พร้อมที่จะรับรู้จริงๆ ว่า ตอนนี้เป็นแบบนี้ มันเป็นอย่างนี้
.
 
ไปสู่อิสรภาพ ด้วยที่นี่ เดี๋ยวนี้ ขณะนี้เป็นอย่างนี้ โดยไม่มีคำพูด หรือข้อสรุปใดๆ ทั้งสิ้น
 
แล้วชีวิตนั้นจะดำเนินไปตามกระแสธารของมันด้วยปัญญาญาณ ไม่ใช่ด้วยแนวคิด ทฤษฎี หรือไอเดียใดๆ ทั้งนั้นที่เราเชื่อ
 
ชีวิตนั้นง่าย เป็นแค่ชีวิตที่ไม่มีเรา
ไม่มีเราคนนั้นที่จะคอยกำหนดว่าจะเชื่อหรือไม่เชื่ออะไร…อิสระ…อิสระจากทุกอย่าง
 
อิสรภาพนั้นเองคือความสมบูรณ์ของชีวิต อย่ารอเป็นพระอรหันต์ สมบูรณ์ตั้งแต่ตอนนี้เลย
 
Camouflage
18-07-2564
 
ฟังธรรม :
https://youtu.be/dKyf5uMv56M
 
ดาวน์โหลด mp3 :
https://mcdn.podbean.com/mf/download/4e3fua/267.mp3
 
Podbean :
https://www.podbean.com/ew/pb-9wmbz-11dc5c2