A: เริ่มใหม่ทุกวันค่ะ …กำลังขัดเกลา เปลี่ยนร่องการทำงานของจิตใหม่
ที่เมื่อก่อน พอว่างจากงาน หรือได้อยู่ตามลำพัง ก็จะหาเรื่องมาคิดเพราะกลัวเหงา บางครั้งคิดเรื่องละครที่เคยดู คิดเรื่องเหตุการณ์ ที่ผ่านมาแล้วเผลอต่อยอดไปอีก ดูๆ แล้วเหมือนเหตุการณ์ที่เคยฝันๆ
เมื่อเช้าตื่นนอนมา…เหมือนยังครึ่งหลับครึ่งตื่น เพราะ นอนหลับไม่สนิทเนื่องจากเช้านี้ประชุมสำคัญเรื่องการออกแบบที่ต้องคิดใหม่ทำใหม่ และยังคิดได้ไม่จบ(เหลือสรุปเตรียมนำเสนอในที่ประชุม)…
เมื่อตื่นมาจึงเห็น ความละม้ายว่าสิ่งที่คิดอยู่คล้ายกับยังฝันอยู่…ใจบอกว่า “เห็นไหมล่ะ ความคิดไม่ใช่ความจริง แล้วจะไปอะไรกันนักกันหนากับความคิดต่างๆ ท่ีเกิดขึ้น”
ฝึกทำเหมือนที่อาจารย์บอกว่า…สิ่งใดๆเกิดขึ้น “กระทบแล้วรู้ และกลับมาดูใจว่าเป็นอย่างไร”
บางทีมันเร็วจัง กว่าจะมาดูก็มีการกระทบใหม่เกิดขึ้นอีกๆ
จะค่อยๆทำไปค่ะ ….
และแม้ว่า ยังไม่ไปถึงไหน แต่ทุกวันนี้ มีความเปลี่ยนแปลงในชีวิตที่เกิดขึ้น อย่างชัดเจน คือ
1.ความคิดน้อยลง เพราะจากเมื่อก่อน ที่คิดว่า “จำเป็นต้องคิดตลอดเวลา^_^: (แอบคิดว่า คงเป็นกรรมบางอย่างที่ทำให้หลงเข้าใจผิดได้ขนาดนั้น 
? และคงเป็นกรรมดีบางอย่างที่ได้เจอคำสอนและคำแนะนำจากอาจารย์ ที่ตรงกับโรคหลงผิดของตัวเอง สาธุ..ที่จี้ตรงจุด สอนธรรมได้ตรงกับโรค ด้วยธรรมโอสถ กราบขอบพระคุณ เป็นอย่างสูงค่ะ)
2. รู้คำตอบและเป้าหมายของการมีชีวิตที่เหลือแล้ว แบบที่ข้างในเขา”รู้เอง”
และอิ่มเอม เติมเต็มความรู้สึกขาดความมั่นคง จากเมื่อก่อนเคว้งคว้าง พยายามหาที่สุดของชีวิต
ทุกๆเป้าหมายที่ทำในชีวิตคิดว่า ใช่คำตอบ. แต่เมื่อทำเรื่องนั้นๆจบ ประสบความสำเร็จ มีทุกอย่างที่เขาบอกว่ามีแล้วดี มีความสุข ก็มีครบ แต่ใจก็ยังโหยหาบางอย่างมาตลอด เช่นตอนเด็กก็มุ่งเรียนให้เก่ง งานก็ทำจนก้าวหน้าตามลำดับ แข่งขันประกวดที่เขาว่ายากเป็นไปไม่ได้ก็ทำจนสำเร็จ
แต่เมื่อถึงวันรับรางวัล กลับไม่ใช่คำตอบเสมอมา เป็นอย่างนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เหมือนทำให้เห็น บางอย่าง ..เพราะเมื่อสำเร็จแล้วไม่ได้เติมเต็ม คำตอบ…ยังต้องหาต่อๆไป…จน 40 ปีผ่านมา…จึงได้พบแล้วคำตอบ…
ที่เหลือก็เดินทางตามคำสอน เก็บเกี่ยวประสบการณ์ แม้จะยังไม่ถึงไหน แต่มั่นใจแล้วว่า นี่คือสิ่งที่ตามหามานาน ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ค่ะ
กราบขอบพระคุณค่ะ…จะทำให้ดีที่สุดในทุกๆวันค่ะ สาธุค่ะ
อยากแชร์การเดินทางธรรมที่ผ่านมาค่ะ มีโอกาสปฎิบัติหลายๆ แบบ และมีโอกาสได้สัมผัสการ ระลึกชาติ ที่ตั้งแต่นั้นมาก็เชื่อในพระพุทธ พระธรรม และพระสาวก
ตอนแรกๆ ก็ตื่นเต้น แต่ท้ายที่สุด ก็รู้ว่าไม่ใช่ทาง เพราะเป็นเพียงสิ่งข้างทางที่เกิดขึ้น เป็นผลพลอยได้เท่านั้น
แต่ก็เป็นจุดสำคัญที่ทำให้การเดินทางสายนี้ ถูกปักหลัก เชื่อมั่น ไม่คลอนแคลนค่ะ สาธุค่ะ…
Camouflage: สาธุครับ
ได้อ่านแบบนี้ก็ชื่นใจครับ
ก็ขอให้อย่าหยุดเดินทาง
ความอึดที่จะไม่เลิก จะพาเราไปสู่การสิ้นสุดการเดินทางครับ
A: ขอบพระคุณที่อาจารย์ เมตตาให้คำแนะนำและชี้แนะใกล้ชิด ให้แนวทาง ช่วยตบให้อยู่ในเส้นทางทำให้รู้สึกอุ่นใจ
จากเมื่อก่อนต้องคอยหาอ่านจาก ที่ต่างๆ ตรงบ้างไม่ตรงบ้าง ทำให้ตกจากทางบ่อยๆ บางครั้งนานๆๆ กว่าจะตื่นขึ้นมาเดินได้อีก …
มาวันนี้. กราบขอบพระคุณอาจารย์เป็นอย่างสูงนะคะ. หากมีสิ่งใดที่พอจะสนับสนุนผู้เดินทางท่านอื่น หรืองานของอาจารย์ได้. ยินดีนะคะ
จากการฟังธรรมร่วมกับการปฎิบัติ มาวันนี้ ได้รู้ และเห็นว่า เป็นดังอาจารย์สอน
จากการฟังซ้ำๆ หลายๆ รอบเหมือนอาจารย์ว่าไว้.
การฟังแต่ละครั้ง ระดับความเข้าใจมากขึ้น ๆ และรู้สึกซาบซึ้งในธรรมนั้น สาธุค่ะ …
หากอาจารย์มีคำแนะนำใดๆ เพิ่มเติมยินดีเป็นอย่างยิ่งค่ะ…
Camouflage: ใช้ชีวิตได้ดีมากแล้วครับ
ทำหน้าที่ไปเรื่อยๆ แล้วจะรู้เองครับ
จะรู้เองว่าจะใช้ชีวิตยังไงต่อไป เข้มงวดอะไรขึ้น เคร่งครัดอะไรมากขึ้น ไม่ปล่อยตัวปล่อยใจฟุ้งซ่าน
ลด ละ เลิก อะไรที่ไม่ใช่ทาง อย่างค่อยเป็นค่อยไป
การรู้เอง เป็นศิลปะอันยิ่งใหญ่ในการปฏิบัติธรรมครับ
A: สาธุคะ