55.หยุดให้มันเต็มๆ มองไปไกลๆ

เราเริ่มปฏิบัติธรรมเนี่ย! ให้เราจำหลักแบบนี้ไว้ หัวใจสำคัญ คือ “การพ้นออกจากโลกของความคิดปรุงแต่งทั้งปวง”…แค่นั้น

ในขณะที่เราพ้นนั้น คือจุดที่พอดีที่สุด เป็นจุดที่ไม่มีทำอะไร เพราะการพ้นนี่! มันไม่ได้ทำอะไรเลย เพราะมันไม่ใช่การหยุดความคิด ไม่ใช่การแทรกแซงความคิด ไม่ใช่เอาความคิดดีเข้าไปช่วย ไม่มีอะไรเลย

แค่เรามองออกไปไกลๆ เนี่ย จิตใจก็ไม่มีความคิดปรุงแต่งอะไร ไม่มีความคิดอะไร

ในขณะนั้น พ้นออกจากโลกความคิดปรุงแต่ง

ในขณะนั้น ไม่ลืมเนื้อลืมตัว

ในขณะนั้น ไม่ถึงกับไม่รู้สึกตัว…มันจะพอดี

ก็คือ แค่ตรงจุดที่ผมบอกว่า “พอดี” นั่นแหละ คือ “จุดที่ไม่ได้ทำอะไร” แล้วมันก็ไม่ใช่ว่าลืมตัว แล้วมันก็ไม่ใช่รู้สึกตัวชัดเปี๊ยะ มันเป็นความนุ่มนวล พอดี เป็นธรรมชาติ เพราะมันไม่ได้ทำอะไร ไม่มีการทำอะไร

พวกเราเนี่ย! ถ้าลืมไป…ให้บอกออกไปไกลๆ มองวิวไปไกลๆ ในขณะนั้น ไม่มีความคิด เราก็จะจำได้…อ่อ! จำได้ล่ะที่พี่บอกแบบนี้ ก็แค่สภาวะตรงนั้นนั่นแหละ

สภาวะแบบนั้นเนี่ย! มันเป็นสภาวะแห่งความตื่นที่นุ่มนวล อ่อนโยน เป็นธรรมชาติ

เราเดินจงกรมไปอย่างนี้ เดินไปก็เดินมา  เดินไปก็เดินมาอย่างนี้…แรกๆ เรายืนสบายๆ เราก็มองไปไกลๆ ผ่อนคลาย สบาย เป็นปกติแหละ…ไม่มีความคิดอะไร  เราก็เดิน เดินไปซิ เดินไปไม่ต้องว่าจะรู้สึกตัวด้วย มันไม่ลืมหรอก มันเดินไปปึ๊บๆ ปี๊บๆ…ถึงสุดทางปุ๊บ! หยุด…มองไปไกลๆ  ไม่มีความคิดอะไร รู้สึกตัวมั้ย? รู้สึกอยู่ ไม่ต้องว่าจะรู้สึกตัวด้วย

เวลาหยุดเนี่ย…”หยุดให้มันเต็มๆ” นึกออกมั้ย? เวลาเราเดิน เราเดินๆๆ พอเราไปถึงจุดที่มันหยุด เหมือนกับแรงเฉื่อย Movement ของร่างกายเรายังอยู่ มันยังไม่หยุดนิ่ง มันยังมี sway แกว่งๆ หน่อยนึง ยืนแล้วยังเอียงๆ หน่อยนึกออกมั้ย? จุดที่มันเอียงๆ หน่อย…นั่น! ยังไม่ได้หยุดเต็มที่ หยุดให้มันเต็มๆ คือ หยุดจริงๆ คือ สภาพหยุดเนี่ย! “รู้สึก สัมผัส กับสภาพหยุดนั้นได้จริงๆ” อันนี้เรียกว่า หยุดเต็มๆ พอหยุดเต็มๆ แล้วก็มองออกไปซิ…มีความคิดมั้ย? ไม่มีทาง  แล้วถามว่าลืมตัวมั้ย? ไม่มีทางลืม มันจะรู้สึกตัวด้วย

แต่พวกเราคล้ายๆ มันหยุดปุ๊บ…ยังไม่ทันเต็มเลย ไปต่อแหละ ไม่ทันรู้สึกตัวอย่างเต็มๆ ไม่ทันรู้สึกถึงสภาพหยุดแบบเต็มๆ มันยังไม่ทันนิ่งจริงๆ มันก็หมุนตัวไปต่อแหละ

ลองหยุดแบบเต็มๆ…ในขณะหยุดนั้นสมาธิเกิดทันทีเลยแบบเต็มๆ ด้วย แล้วสมาธินั้นก็ส่งการเดินของเรานี่ก็ปลอดความฟุ้งซ่าน แล้วเดี๋ยวก็ไปเติมสมาธิตรงจุดที่หยุดถัดไปอีก…หยุดแบบเต็มๆ  พอเราเติมหัวเติมท้าย เติมหัวเติมท้าย เหมือนเติมน้ำมัน มันเต็มปุ๊บ…เราก็สบายแล้ว จะไม่หยุดก็ได้ แล้วเดี๋ยวมันฟุ้งซ่าน ก็หยุดใหม่

เนี่ย! เห็นมั้ย? การที่เราจะไม่ฟุ้งซ่าน ไม่ใช่เราทำอะไรมันเลย แค่ “หยุดเฉยๆ…หยุดเต็มๆ”  แค่นั้นเอง

คือ ทุกอย่างที่พี่บอกว่า การปฏิบัติธรรม ไม่ใช่การเข้าไปทำอะไรตรงๆ เพื่อจะได้สิ่งๆ หนึ่ง เราทำอีกอย่าง แล้วอีกอย่างมันเกิดขึ้น เราทำอีกอย่าง แล้วอีกอย่างมันเกิดขึ้น

เหมือนที่พี่บอก…เราจะทำสมาธิ ไม่ใช่เราไปทำสมาธิตรงๆ ไม่ใช่เราไปทำสมาธิแบบนั้น…

เราหยุด…สมาธิมันเกิดเอง

 

#Camouflage

YouTube : https://youtu.be/ynazpGAP5FE

คลิปเสียงธรรมะทั้งหมดของอาจารย์ Camouflage : https://goo.gl/RDZFMI

======================

5 ช่องทางการอ่านและฟังธรรม

1) Facebook : สุขกาย สุขใจ SookGuySookJai
http://www.facebook.com/sookguysookjai

2) Line : @camouflage.talk
https://line.me/R/ti/p/%40camouflage.talk

3) YouTube : สุขกาย สุขใจ SookGuySookJai
https://goo.gl/in9S5v

4) Website: https://camouflagetalk.com

5) Podcast : Camouflage – Dhamma Talk
https://itun.es/th/t6Mzdb.c
วิธีการติดตั้ง https://goo.gl/tBMY9S