ชีวิตของเรานักปฏิบัติธรรมมีแต่ลักษณะว่า กูต้องทำยังไง ต้องทำอะไรอีก ต้องเพิ่มอะไรอีก เราไม่เคยหยุดที่จะทำ เราไม่ยอมให้ความเป็นเองนั้นทำงาน เราไม่ปล่อยให้ธรรมชาติสูงสุดอันหนึ่งแสดงความจริงของมัน
พอความเป็นเองนั้นช้าเกินไป เราเดือดร้อน ก็จะเกิดความคิดขึ้นมาว่า รู้สึกไม่ก้าวหน้า จะทันไหมชีวิตนี้ ใจของคนนั้นเต็มไปด้วยความอยาก รอไม่ได้
ธรรมชาตินั้นมันพอดีของมัน
#แต่ความเป็นเรานั้นรอไม่ได้
เมื่อความเป็นเรานั้นรอไม่ได้ จึงเกิดการแทรกแซง เกิดการช่วย เกิดการพยายามทำอะไรบางอย่าง กระแสของความเป็นเองของธรรมชาติที่กำลังขัดเกลาจิตใจนั้นจึงถูกความเป็นเราทำลายลง จากที่ควรจะเร็วก็กลายเป็นยิ่งช้า
ผมถึงบอกว่าไม่มีใครทำให้เราช้าหรอก มีแต่เราทำตัวเอง ธรรมชาตินั้นพอดีของมันแล้ว เราแค่รอไม่เป็นแค่นั้น อดทนไม่พอแค่นั้น
เรามีความหวังตลอดว่า น่าจะมีคนคนนึงช่วยเราได้ ครูบาอาจารย์สักองค์หนึ่งช่วยเราได้ ถ้ามีพระพุทธเจ้าตอนนี้ท่านก็คงช่วยเราได้ ทุกความหวังนั้นอยู่ภายใต้ความเป็นเรา แล้วเราก็ไม่เห็นเหมือนเดิม
นี่คือ #ความมืดสีขาว ที่แนบเนียบ…แนบเนียนจริงๆ
#Camouflage
04-10-2563